Serce Jezusa, pragnące naszego zbawienia, daje nam naukę, że krzyże, które nas spotykają, nie są wystarczającą pokutą za grzechy, ale my same do pokuty powinnyśmy się zabierać. Za czasów pobytu Jezusa na ziemi niełatwo ludzie mogli zrozumieć Jego nakaz: „Jeśli pokutować nie będziecie, wszyscy podobnie zginiecie”, dlatego Serce Jezusa samo wzięło na siebie wieniec pokuty i odtąd nikt nie ma prawa usuwać się od tego obowiązku. Jeżeli kochamy Boskie Serce, to wpatrując się w ciernie, jakie je okalają, musimy mężnie wziąć na siebie obowiązek pokuty na całe życie.
Jezu, przecież to mi się słusznie należy. Ty pokutujesz za mnie, więc i ja przyłączę się do Ciebie i będę razem z Tobą, dźwigać krzyż pokuty.
To mój najświętszy obowiązek, obowiązek miłości, obowiązek sprawiedliwości, obowiązek, jaki Jezus sam na mnie nakłada: „jeżeli pokutować nie będziecie, wszyscy zginiecie”.
Św. Urszula Ledóchowska