ur. 19 XI 1890 w Bibianowie, pow. Łęczyca, wst. 1 V 1921 w Pniewach, I śl. 6 I 1924 w Pniewach, zm. 29 VII 1948 w Pniewach.

Córka Antoniego i Józefy z d. Filipiak, całe życie zakonne spędziła w Pniewach, najpierw w trudnych warunkach początkującego domu, a potem jako odpowiedzialna za ogród. Zajmowała się także pasieką i nieraz podczas rekreacji opowiadała siostrom ciekawe historie na temat życia pszczół. Do niej też należało ubieranie ołtarza w kaplicy. Była znana w całych Pniewach i lubiana przez wszystkich. Była też bardzo dyskretna. Przez kilkanaście lat sprzątała celę Matki Założycielki. Zmarła po ciężkiej chorobie nowotworowej, znoszonej mężnie i pogodnie. Spoczywa na pniewskim cmentarzu urszulańskim.