Córka Wincentego i Jadwigi z d. Gutowskiej. Pochodziła z wielodzietnej (11 dzieci) rodziny rolniczej. Ukończyła szkołę powszechną, a po śmierci ojca pomagała w gospodarstwie domowym. Do Zgromadzenia została przyjęta w wieku 23 lat w Łodzi na Obywatelskiej. Po odbyciu formacji przednowicjackiej pojechała do nowicjatu w Pniewach i złożyła śluby zakonne. Następnie powróciła do Łodzi i w domu na Obywatelskiej pozostała do I 1942, tj. do likwidacji domu przez okupanta. Zamieszkała wówczas u sąsiadów, by wraz z s. Magdaleną Rzekiecką czuwać nad domem. Przydzielona przez Niemców do przymusowej pracy u rodziny niemieckiej w Łodzi, pracowała tam do końca wojny. Od 1945 do śmierci przebywała w domu przy ul. Obywatelskiej, tak więc prawie całe jej życie zakonne związane było z tym domem. Uczestniczyła w budowie kościoła i domu. Pracowała w gospodarstwie rolnym, pomagając w ten sposób w utrzymaniu sióstr i rozwoju dzieł apostolskich. Bóg obdarzył ją trzeźwym umysłem i mocnym charakterem. Te dary oddała całkowicie na służbę Bogu i Zgromadzeniu. Pośród pracy dojrzewało jej powołanie i wzrastało wewnętrzne szczęście. Często wyrażała wdzięczność Bogu za łaskę powołania, potwierdzając tym przekonanie o słuszności swego wyboru. Ostatni rok życia był dla niej czasem decydującej próby. Operacja z powodu choroby nowotworowej nie przyniosła spodziewanego efektu. Dolegliwości potęgowały się z każdym dniem. Cierpiała cicho, z pełną uległością Bogu. Świadomie czekała na śmierć, która zastała ją spokojną i ufną w miłosierdzie Boże. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.