„Santo subito”: XX rocznica odejścia Jana Pawła II do Domu Ojca.
1 kwietnia, w wigilię uroczystości XX lecia śmierci i narodzenia do życia sw. Jana Pawła II, byłyśmy w Bazylice Matki Bożej Większej, gdzie Chór i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej wraz z solistami pod dyrekcją maestro Macieja Tworka, wykonali wielkie dzieło oratoryjne Credo Krzysztofa Pendereckiego. 2 kwietnia, uczestniczyłyśmy w Bazylice św. Piotra, w Mszy św. dziękczynnej, którą przewodniczył kard. Piotr Parolin, w koncelebrze z kard. Dziwiszem i licznymi kardynałami, biskupami i kapłanami.
Mimo, że minęło dwadzieścia lat, żywo w pamięci pozostało wspomnienie z tamtego czasu, kiedy to Ojciec Święty kończył swoją pielgrzymkę ziemską, a tysiące ludzi pzrybyło, żeby go pożegnać.
Czas nie umniejszył miłości do Jana Pawła II. Bazylika św. Piotra wypełniła się wiernymi z różnych stron świata, którzy przybyli, na Mszę św. rocznicową, by dziękować za życie i pontyfikat naszego wielkiego Papieża. My Urszulanki, obecne na tej Mszy św. dziękowałyśmy Mu za patronowanie naszemu Zgromadzeniu, polecając Mu nasze wspólnoty rozsiane po świecie i prosząc o orędownictwo u Boga.
"Deo gratias" za 105 lat życia s. Małgorzaty Górskiej!
Wiara i Światło Życia - Poniedziałek V tydzień Wielkiego Postu
Jezus przemówił do faryzeuszów tymi słowami: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”. J 8,12
O Jezu, Twoje słowa napełniają nasze serca ogromną ufnością. Twoje światło rozjaśnia ścieżki naszego życia, byśmy zawsze trwali z wzrokiem utkwionym w Tobie, nie kryjąc się przed Twoim blaskiem. Prosimy Cię, obdarz nas wiarą – wiarą mocną i niezachwianą. Wiara jest światłem, które nam dajesz. O Jezu, umocnij nas w tej wierze i spraw, by nasze życie nieustannie zmierzało ku Tobie, ku nadprzyrodzonym wyżynom. Wierzmy z prostotą i pokorą dzieci – to nie trudności mają nas przytłaczać, lecz wiara ma nas prowadzić ku świętości. Bóg objawił się, Kościół to potwierdza, i to wystarcza, by nasza wiara kształtowała nasze życie w cnocie i świętości.
KROMKA SŁOWA NA V NIEDZIELĘ WIELKIEGO POSTU
Dusza pyszna jest zadowolona z siebie, bo bardzo łaskawie sądzi się i nawet złego złem nie nazywa. Na wszystko ma wytłumaczenie, kiedy o nią chodzi. Na innych zaś patrzy się przez czarne szkła, znajduje plamy na słońcu. Tam, gdzie dusza pokorna widzi w innych dużo dobrych stron, tam pyszna same złe spostrzega. Czemu, duszo, nie naśladujesz Jezusa?
Uklęknijmy u stóp Jezusa, który nawet dla swych katów miał wyrozumiałość: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” - powiedzmy, że odtąd chcemy być ostre dla siebie, pełne dobroci dla innych.
Obecność, pragnienie i uległość - Piątek Iv tydzień Wielkiego Postu
„Jezus obchodził Galileę. Nie chciał bowiem chodzić po Judei, bo Żydzi zamierzali Go zabić”. J 7,1
Padamy do stóp naszego Jezusa... jedno pragnienie jest w sercach Jego nieprzyjaciół – odebrać Mu życie. On na to się zgadza, na to pozwala, bo przez swoją śmierć pragnie żyć w naszych sercach swoją łaską i miłością, pragnie żyć wśród nas, swoich braci, w tabernakulum. O Jezu, jakże powinniśmy Ci dziękować za to bezgraniczne poświęcenie! Jakże powinniśmy starać się, byś mógł żyć w naszych duszach i w tych duszach, które nam są powierzone! Powinniśmy zawsze pamiętać o tym, że żyjesz dla nas w Eucharystii, że chcesz zostać z nami na zawsze, wśród burz życiowych, cierpień i łez. Strzeżmy się zatem najmniejszego grzechu, pamiętając, że drobne niewierności prowadzą do większych upadków.
Pionki w Fundacji Zdążyć z Miłością
31 marca, na zaproszenie Fundacji „Zdążyć z Miłością”, s. Mirosława Osuch i s. Beata Zawiślak prowadziły warsztaty: „Byłam tylko pionkiem na szachownicy…”. Ten czas spędziliśmy bardzo kreatywnie, ucząc chętnych z ZAZ-u malować pionki, które symbolizują św. Urszulę, Patronkę Fundacji. Opowiedziałyśmy też krótką historię św. Urszuli, wykorzystując do tego właśnie pionki i zdjęcia. Następnie odwiedziłyśmy mieszkania, które Fundacja przygotowała dla mam z dziećmi, spotkałyśmy się z pracownikami i, pełne inspiracji na zbliżający się I Bieg Integracyjny św. Urszuli Ledóchowskiej, wróciłyśmy do domu. Na pewno przygotujemy coś, co pozwoli wszystkim poznać i polubić naszą wspólną ulubioną Świętą!
Spotkanie ze SŁOWEM w Słupsku
W Niedzielę Radości zaprosiłyśmy chętne osoby, by wspólnie ucieszyć się ze spoTKANIA z Miłosiernym Ojcem! Oprócz Gości ze Słupska, dołączyli do nas też pracownicy Fundacji „Zdążyć z Miłością” wraz z Panią Małgorzatą Kaweńską – Ślęzak, która jest jej prezesem. Podjęliśmy kilka ważnych tematów:
- spoTKANIE z Ewangelią - Tajemnica Ojca;
- spoTKANIE z obrazem - Powrót Syna Marnotrawnego;
- spoTKANIE z innymi - chwila rozmowy, poczęstunek;
- spoTKANIE ze sobą - czas na modlitwę Słowem Bożym;
- spoTKANIE kreatywne – „jednym ciastkiem można wiele dobrego zrobić…”
Słowo Życia, Zbawiciel i Pośrednik - Czwartek IV tydzień Wielkiego Postu
My, chrześcijanie, obdarzeni zostaliśmy czymś więcej niż Izrael – nie tylko natchnionymi słowami proroków, lecz samym Słowem Wcielonym, Synem Bożym. Dlatego z głęboką czcią i miłością powinniśmy przyjmować Ewangelię, w której odnajdujemy drogowskazy na każdy dzień naszego życia. W chwilach ubóstwa i niewygód, w zmęczeniu i w radości, możemy rozpoznawać Ciebie, Jezu, w różnych odsłonach Twojego ziemskiego życia: w ubogiej stajni betlejemskiej, w cichej pracy warsztatu Józefa, w zmęczeniu przy studni Jakubowej, w radości wesela w Kanie Galilejskiej. Niech Twoje współczucie dla zagubionych i Twoje nauki budzą w nas troskę o innych. W burzach życia i w trudnych doświadczeniach niech przypomina nam się Twoja moc, która ucisza wszelkie przeciwności.
Jedność, cierpliwość i miłość - Środa IV tydzień Wielkiego Postu
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni”. J 5, 19
W słowach: "Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego", odkrywamy fundamentalną prawdę o jedności Ojca i Syna. Podobnie jak Jezus, my również jesteśmy powołani do działania, lecz często doświadczamy ograniczeń naszych możliwości. Kontemplując Jego cierpienie i bezgraniczną miłość, uświadamiamy sobie, że nawet drobne umartwienia i ofiary nabierają ogromnej wartości. Każdy akt cierpliwości, uprzejmości czy poświęcenia dla innych staje się naszą odpowiedzią na Jego miłość. Umartwienie w relacjach z innymi to okazywanie cierpliwości, uprzejmości, gotowości do pomocy i poświęcenia. Umartwienie w naszym własnym życiu to pielęgnowanie pogody ducha, unikanie narzekania na drobne niedogodności, powściągliwość w mowie i ciekawości, rezygnacja z nadmiernej wygody, dbałość o porządek i przezwyciężanie lenistwa.
Służba, uzdrowienie i życie - Wtorek IV tydzień Wielkiego Postu
Odpowiedział Mu chory: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną”. J 5, 7
Mój Panie, jesteś nieskończenie wielki, wszechmocny i potężny. Ty jesteś moim Panem i moim Bogiem. Ty przychodzisz, aby nam służyć – nam, małym, nędznym i grzesznym! Ty nam służysz, Boże, ukryty pod postacią Chleba w Tabernakulum, gotów być z nami dniem i nocą. Zawsze możemy przyjść do Ciebie po radę, pocieszenie, wsparcie, a Ty nas wysłuchasz i udzielisz swojej łaski. Gdy czujemy się słabi, bezsilni i przygnębieni, dajesz nam Siebie jako pokarm, by wzmocnić naszą duszę. Tak, Ty nam służysz bez ustanku, ale czy my rozumiemy ogrom Twojego poświęcenia? Czy choć trochę staramy się Ciebie, Jezu, naśladować, służyć Tobie w naszych bliźnich, zwłaszcza w tych najbliższych?